तुवटकसुत्तं

तुवटकसुत्तं
Tuvaṭakasuttaṃ

९२१.
‘‘पुच्छामि तं आदिच्चबन्धु [आदिच्चबन्धुं (सी॰ स्या॰)], विवेकं सन्तिपदञ्च महेसि।
कथं दिस्वा निब्बाति भिक्खु, अनुपादियानो लोकस्मिं किञ्चि’’॥
921.
‘‘Pucchāmi taṃ ādiccabandhu [ādiccabandhuṃ (sī. syā.)], vivekaṃ santipadañca mahesi;
Kathaṃ disvā nibbāti bhikkhu, anupādiyāno lokasmiṃ kiñci’’.


९२२.
‘‘मूलं पपञ्चसङ्खाय, (इति भगवा)
मन्ता अस्मीति सब्बमुपरुन्धे [सब्बमुपरुद्धे (स्या॰ पी॰ क॰)]।
या काचि तण्हा अज्झत्तं,
तासं विनया [विनयाय (?)] सदा सतो सिक्खे॥
922.
‘‘Mūlaṃ papañcasaṅkhāya, (iti bhagavā)
Mantā asmīti sabbamuparundhe [sabbamuparuddhe (syā. pī. ka.)];
Yā kāci taṇhā ajjhattaṃ,
Tāsaṃ vinayā [vinayāya (?)] sadā sato sikkhe.


९२३.
‘‘यं किञ्चि धम्ममभिजञ्ञा, अज्झत्तं अथवापि बहिद्धा।
न तेन थामं [मानं (सी॰ क॰)] कुब्बेथ, न हि सा निब्बुति सतं वुत्ता॥
923.
‘‘Yaṃ kiñci dhammamabhijaññā, ajjhattaṃ athavāpi bahiddhā;
Na tena thāmaṃ [mānaṃ (sī. ka.)] kubbetha, na hi sā nibbuti sataṃ vuttā.


९२४.
‘‘सेय्यो न तेन मञ्ञेय्य, नीचेय्यो अथवापि सरिक्खो।
फुट्ठो [पुट्ठो (सी॰ स्या॰ क॰)] अनेकरूपेहि, नातुमानं विकप्पयं तिट्ठे॥
924.
‘‘Seyyo na tena maññeyya, nīceyyo athavāpi sarikkho;
Phuṭṭho [puṭṭho (sī. syā. ka.)] anekarūpehi, nātumānaṃ vikappayaṃ tiṭṭhe.


९२५.
‘‘अज्झत्तमेवुपसमे , न अञ्ञतो भिक्खु सन्तिमेसेय्य।
अज्झत्तं उपसन्तस्स, नत्थि अत्ता कुतो निरत्ता वा॥
925.
‘‘Ajjhattamevupasame , na aññato bhikkhu santimeseyya;
Ajjhattaṃ upasantassa, natthi attā kuto nirattā vā.


९२६.
‘‘मज्झे यथा समुद्दस्स, ऊमि नो जायती ठितो होति।
एवं ठितो अनेजस्स, उस्सदं भिक्खु न करेय्य कुहिञ्चि’’॥
926.
‘‘Majjhe yathā samuddassa, ūmi no jāyatī ṭhito hoti;
Evaṃ ṭhito anejassa, ussadaṃ bhikkhu na kareyya kuhiñci’’.


९२७.
‘‘अकित्तयी विवटचक्खु, सक्खिधम्मं परिस्सयविनयं।
पटिपदं वदेहि भद्दन्ते, पातिमोक्खं अथवापि समाधिं’’॥
927.
‘‘Akittayī vivaṭacakkhu, sakkhidhammaṃ parissayavinayaṃ;
Paṭipadaṃ vadehi bhaddante, pātimokkhaṃ athavāpi samādhiṃ’’.


९२८.
‘‘चक्खूहि नेव लोलस्स, गामकथाय आवरये सोतं।
रसे च नानुगिज्झेय्य, न च ममायेथ किञ्चि लोकस्मिं॥
928.
‘‘Cakkhūhi neva lolassa, gāmakathāya āvaraye sotaṃ;
Rase ca nānugijjheyya, na ca mamāyetha kiñci lokasmiṃ.


९२९.
‘‘फस्सेन यदा फुट्ठस्स, परिदेवं भिक्खु न करेय्य कुहिञ्च्ञ्च्चि।
भवञ्च नाभिजप्पेय्य, भेरवेसु च न सम्पवेधेय्य॥
929.
‘‘Phassena yadā phuṭṭhassa, paridevaṃ bhikkhu na kareyya kuhiñcñcci;
Bhavañca nābhijappeyya, bheravesu ca na sampavedheyya.


९३०.
‘‘अन्नानमथो पानानं, खादनीयानं अथोपि वत्थानं।
लद्धा न सन्निधिं कयिरा, न च परित्तसे तानि अलभमानो॥
930.
‘‘Annānamatho pānānaṃ, khādanīyānaṃ athopi vatthānaṃ;
Laddhā na sannidhiṃ kayirā, na ca parittase tāni alabhamāno.


९३१.
‘‘झायी न पादलोलस्स, विरमे कुक्कुच्चा नप्पमज्जेय्य।
अथासनेसु सयनेसु, अप्पसद्देसु भिक्खु विहरेय्य॥
931.
‘‘Jhāyī na pādalolassa, virame kukkuccā nappamajjeyya;
Athāsanesu sayanesu, appasaddesu bhikkhu vihareyya.


९३२.
‘‘निद्दं न बहुलीकरेय्य, जागरियं भजेय्य आतापी।
तन्दिं मायं हस्सं खिड्डं, मेथुनं विप्पजहे सविभूसं॥
932.
‘‘Niddaṃ na bahulīkareyya, jāgariyaṃ bhajeyya ātāpī;
Tandiṃ māyaṃ hassaṃ khiḍḍaṃ, methunaṃ vippajahe savibhūsaṃ.


९३३.
‘‘आथब्बणं सुपिनं लक्खणं, नो विदहे अथोपि नक्खत्तं।
विरुतञ्च गब्भकरणं, तिकिच्छं मामको न सेवेय्य॥
933.
‘‘Āthabbaṇaṃ supinaṃ lakkhaṇaṃ, no vidahe athopi nakkhattaṃ;
Virutañca gabbhakaraṇaṃ, tikicchaṃ māmako na seveyya.


९३४.
‘‘निन्दाय नप्पवेधेय्य, न उण्णमेय्य पसंसितो भिक्खु।
लोभं सह मच्छरियेन, कोधं पेसुणियञ्च पनुदेय्य॥
934.
‘‘Nindāya nappavedheyya, na uṇṇameyya pasaṃsito bhikkhu;
Lobhaṃ saha macchariyena, kodhaṃ pesuṇiyañca panudeyya.


९३५.
‘‘कयविक्कये न तिट्ठेय्य, उपवादं भिक्खु न करेय्य कुहिञ्चि।
गामे च नाभिसज्जेय्य, लाभकम्या जनं न लपयेय्य॥
935.
‘‘Kayavikkaye na tiṭṭheyya, upavādaṃ bhikkhu na kareyya kuhiñci;
Gāme ca nābhisajjeyya, lābhakamyā janaṃ na lapayeyya.


९३६.
‘‘न च कत्थिता सिया भिक्खु, न च वाचं पयुत्तं भासेय्य।
पागब्भियं न सिक्खेय्य, कथं विग्गाहिकं न कथयेय्य॥
936.
‘‘Na ca katthitā siyā bhikkhu, na ca vācaṃ payuttaṃ bhāseyya;
Pāgabbhiyaṃ na sikkheyya, kathaṃ viggāhikaṃ na kathayeyya.


९३७.
‘‘मोसवज्जे न नीयेथ, सम्पजानो सठानि न कयिरा।
अथ जीवितेन पञ्ञाय, सीलब्बतेन नाञ्ञमतिमञ्ञे॥
937.
‘‘Mosavajje na nīyetha, sampajāno saṭhāni na kayirā;
Atha jīvitena paññāya, sīlabbatena nāññamatimaññe.


९३८.
‘‘सुत्वा रुसितो बहुं वाचं, समणानं वा पुथुजनानं [पुथुवचनानं (सी॰ स्या॰ पी॰)]।
फरुसेन ने न पटिवज्जा, न हि सन्तो पटिसेनिकरोन्ति॥
938.
‘‘Sutvā rusito bahuṃ vācaṃ, samaṇānaṃ vā puthujanānaṃ [puthuvacanānaṃ (sī. syā. pī.)];
Pharusena ne na paṭivajjā, na hi santo paṭisenikaronti.


९३९.
‘‘एतञ्च धम्ममञ्ञाय, विचिनं भिक्खु सदा सतो सिक्खे।
सन्तीति निब्बुतिं ञत्वा, सासने गोतमस्स न पमज्जेय्य॥
939.
‘‘Etañca dhammamaññāya, vicinaṃ bhikkhu sadā sato sikkhe;
Santīti nibbutiṃ ñatvā, sāsane gotamassa na pamajjeyya.


९४०.
‘‘अभिभू हि सो अनभिभूतो, सक्खिधम्ममनीतिहमदस्सी।
तस्मा हि तस्स भगवतो सासने, अप्पमत्तो सदा नमस्समनुसिक्खे’’ति॥
तुवटकसुत्तं चुद्दसमं निट्ठितं।
940.
‘‘Abhibhū hi so anabhibhūto, sakkhidhammamanītihamadassī;
Tasmā hi tassa bhagavato sāsane, appamatto sadā namassamanusikkhe’’ti.
Tuvaṭakasuttaṃ cuddasamaṃ niṭṭhitaṃ.




Source 【經源】 :
तिपिटक (मूल) - सुत्तपिटक - खुद्दकनिकाय - सुत्तनिपात - ४. अट्ठकवग्गो - १४. तुवटकसुत्तं
Tipiṭaka - Suttapiṭaka - Khuddakanikāya - Suttanipātapāḷi - Aṭṭhakavaggo - 14. Tuvaṭakasuttaṃ

English Translation, click here
Bahasa Indonesia, klik disini